«Sand» var den vakraste sjøbussen i landet då den var ny i 1953.
Den nye fjordabåten «Sand» gjekk presentasjonstur i Ryfylke onsdag 25. mars 1953. Det var då Stavangerske-direktør Erling Aanensen fastslo at dette var den vakraste sjøbussen i «Den hvite flåte». Og sidan DSD var det ledande selskapet i å utvikla og forma rutebåtar, var dette dermed også den vakraste båten i sitt slag i landet, fastslo han.
«Sand», «Sauda» og Jøsenfjord Rutelag sin «Hjelmelandsfjord» hadde same opphav. Dei var bygde som landgangsbåtar under den andre verdenskrig, men blei ikkje ferdige tidsnok til å bli brukte i krigen. Etterpå blei dei liggjande ubrukte. Teknisk direktør Ludvig Thorsen i Stavangerske var fleire turar i England for å sjå på krigsfarty som kunne egna seg til å bli bygde om til fredelege fjordabåtar. Han kom ikkje tomhendt heim. Rederiet kjøpte i alt fire tidlegare krigsskip som blei ombygde til rutebåtar: «Sand», «Sauda» og dei to tidlegare ubåtjagarane «Haugesund» og «Stavanger». Sjøbussen «Sand» var den andre Stavangerske-båten med dette navnet.
«Sand» var den siste som blei ombygd og sett i fart.
«LCG (M) 194» blei bygd for den britiske marine ved Stewart & Craig i Hull i England. Kjølen blei strekt 20. november 1944 og sjøsettinga fann stad 28. februar 1945. Den blei overlevert til Royal Navy 22. september 1945. 14. august 1946 overtok Stavangerske båten. Den kom til Stavanger same året, men blei liggjande i fleire år før ombygginga starta.
Då «Sand» var ferdig, var dette det niande skipet i den «Den hvite flåte». Dei andre var dei to med navnet «Ekspress», «Fjorddrott», «Haugesund», «Fjordbris», «Fjordsol», «Sauda» og «Bokn».
Ombygginga av skroget skjedde ved Haugesund Mekaniske Verksted. Innreiinga og utrustinga føregjekk ved Stavangerske sitt eige verksted på Klasaskjæret i Stavanger. «Sand» likna ein god del på søsterskipet «Sauda», men hadde større vinduer i salongen og tok seg mykje betre ut på fjorden. I hovedsalongen var det ein flott akvarell måla av teatermålaren Gunnar Alme ved Rogaland Teater.
«Sand» hadde to bommar på formasta og kunne ta to personbilar framme på bakken når det var stor trafikk. Besetninga var på sju mann. Kaptein, styrmann, tre matrosar, maskinist og motormann. I tillegg kom restaurasjonspersonalet. Båten kunne ta 427 passasjerar og 12 bilar.
«Sand» ved kai i Hjelmelandsvågen ein føremiddag midt i 1950-åra. Her går den i turistruta på veg til Sand.
Frå og med sommaren 1953 gjekk «Sand» i turistruta mellom Stavanger og Sand. Det var nettopp denne ruta DSD hadde i tankane då båten blei forma. Båten gjekk frå Stavanger klokka 9.30 og var framme på Sand klokka 14.15. Turistane drog vidare med buss opp til Suldalsvatnet. «Sand» returnerte til Stavanger klokka 16.00 frå Sand.
«Sand» blei etterkvart brukt i mange ruter. Den gjekk litt i Sauda-ruta og på Sjernarøyane. Utover i 1960-åra gjekk «Sand» i den såkalte dagruta mellom Haugesund og Stavanger. Den overnatta i Haugesund og gjekk til Stavanger fire dagar i veka.
«Sand» i kvardagslivet. Den gjekk i mange lasteruter i fjordane. Her er den klar til å lasta på Ryfylkekaien i Stavanger.
Frå 1966 gjekk «Sand» inn i Rennesøy-ruta etter at «Rennesøy» var blitt for liten. Dette var ingen stor suksess. Mannskapet sleit hardt med å halda ruta. Det var mykje last og mange kaiar. Passasjerane var lite begeistra over båten som var for sein nesten kvar dag. I 1969 blei den avløyst av den nye bilferja «Rennesøy».
Ein italiener kjøpte «Sand» og gav den navnet «Christina V». Den tidlegare fjordabåten skal ha blitt ombygd til lystyacht. Den forliste i 1975 i Middelhavet.